Fransa pek çok bakımdan alışılmadık bir cumhurbaşkanlığı seçim kampanyasını geride bıraktı. 7 Mayıs Pazar günü yapılan ikinci tur oylama sonucunda da, kendini merkezde konumlandıran Emmanuel Macron oyların yüzde 66,06’sını alarak Fransa’nın bir numaralı ismi oldu. Arkasında geleneksel bir parti mekanizması bulunmayan Macron, ilk iş olarak Haziran’daki parlamento seçimlerinden kendine yakın bir çoğunluğun çıkmasını sağlamaya çalışacak; ayrıca ülkeye bir de başbakan bulması gerekecek.

Nispeten genç yaşı, iki yıllık Ekonomi Bakanlığı görevi hariç hiçbir siyasî tecrübesinin bulunmaması ve bankacılık geçmişi dolayısıyla eleştirilere uğrayan Macron’un politikaları, önümüzdeki beş yıl boyunca Fransa’nın istikametini belirleyecek.

Macron’un dış politika tasarımı, Fransa’nın mevcut dış politikasının ana hatlarıyla devamını öngörüyor. Dış politika bakımından Macron’un en belirgin özelliği, koyu bir Avrupa Birliği taraftarı olması. Fransa’nın Almanya ile birlikte Avrupa bütünleşmesinin motor gücü olmaya devam etmesi gerektiğini savunan Macron, 2019’da gerçekleşecek Brexit’in ardından AB içinde Paris‘in ağırlığının (ve sorumluluğunun) daha da artacağını savunuyor.

Diğer bir ifadeyle, Macron’un dış politikasının ana eksenini Fransa’nın AB içindeki varlığının perçinlenmesi ve AB’nin güçlendirilmesi oluşturacak. 

“Avrupa’ya ihtiyacımız var;  çünkü Avrupa bizi daha büyük,  daha kuvvetli kılıyor” Emmanuel Macron

Macron AB’nin temel sorunlarının çözülmesi amacıyla AB bünyesinde bir Euro Bölgesi Ekonomi ve Maliye Bakanlığı kurulmasını ve Euro bölgesi için bir bütçe oluşturulmasını öneriyor. Macron’a göre, AB’nin önceliği yeni yatırımları teşvik edip Avrupa ekonomilerini canlandırmak, mali krizlere acil müdahale etmek ve ekonomik krizlerin etkilerini hafifletmek olmalı.

Hem Brexit hem de Trump’ın NATO’ya olan soğuk bakışı nedeniyle Avrupa’nın kendi güvenliğini kendisinin sağlama ihtiyacının iyice belirginleştiğini söyleyen Macron, Avrupa Birliği’nin bir Avrupa Güvenlik Konseyi, ayrıca bir Avrupa Savunma Fonu oluşturmasını da öneriyor. Macron Avrupa Birliği sınırlarının daha iyi korunması gerektiğini kabul etmekle beraber, mültecilere kapıları tamamen kapatmanın AB’nin hümanist değerleriyle bağdaşmadığını savunuyor.

2015’ten beri pek çok terör saldırısına uğrayan ve 250’ye yakın kurban veren Fransız halkı için terörle mücadele öncelikli alanlardan biri. “Dış politikamız kararlı olmalı, çocuklarımızı korumak için İslamcı terörizmle mücadele etmeliyiz” diyen Macron, Fransa’nın bu amaçla yabancı ülkelerde askeri operasyonlar düzenlemesini; terör bağlantılı isimlerin yurtdışında da takip edilip cezalandırılmasını destekliyor.

Seçim kampanyası sırasında Ürdün, Lübnan, ABD, Tunus ve Cezayir’e giden Macron, bu son ziyaretinde sömürgecilikten “insanlığa karşı suç” olarak bahsetmiş ve kendi ülkesindeki bazı kesimlerde infial yaratmıştı. Ancak bu sözlerinden geri adım da atmadı. Macron ayrıca Avrupa Birliği’nin Afrika’ya daha çok yardım etmesi gerektiğini de savunuyor. 

Suriye’ye müdahale fikrini reddetmeyen Macron, bunun için Birleşmiş Milletler kararı olmasını şart koşuyor; ama Rusya engelinin nasıl aşılacağını açıklamıyor. Suriye’de esas olanın siyasi çözüm olduğunu söyleyen Macron, bir geçiş süreci sonucunda Beşar Esad’ın görevden uzaklaştırılması gerektiğini vurguluyor.

Rusya’ya daha sıcak bakan rakibi Marine Le Pen’in aksine Emmanuel Macron, Ukrayna krizi dolayısıyla Rusya üzerinde kurulan baskının ve yaptırımların devamından yana. Macron ve ekibinin kampanya sırasında e-mail adresleri hack’lenmiş ve çok sayıda gizli yazışma gün ışığına çıkmıştı; Macron’un Rusya’ya yönelik tavrı nedeniyle bu işin arkasında Moskova’nın olduğu iddia edilmişti.

Seçimlere iki-üç gün kala, ABD’nin eski başkanı Barack Obama’nın açık bir destek mesajı yayınladığı Macron’un, hem fikir, hem de tabiat itibarıyla çok farklı olduğu Donald J. Trump’la kuracağı ilişki biraz zorlu olacak. Macron, ABD’nin artan korumacılığına karşı Avrupa’nın ortak bir yanıt geliştirmesi gerektiğini söylüyor.

Fransa’nın yeni cumhurbaşkanı Macron’un Türkiye hakkında çok belirgin bir görüşü olduğu söylenemez.

Türkiye’nin AB’ye muhtemel üyeliği hakkında (Nicolas Sarkozy’nin galip çıktığı) 2007 cumhurbaşkanlığı kampanyasında fırtınalar kopartılmış, 2012’de de bu konu, daha az da olsa, gündeme gelmişti. 2017 kampanyası sırasında ise Türkiye-AB ilişkileri Fransa’da hemen hiç gündeme gelmedi. Yine de 16 Nisan Anayasa referandumu ardından Macron’un “Türkiye’deki demokratlara destek olmaya devam etmeliyiz, AB’nin ve Fransa’nın kapısı onlara açık olmalı” dediği not edilebilir.